22 okt Bonnen
Gisteravond was ik bij de vergadering van onze vereniging, nu nog de grootste van Brabant 2000.
Afgelopen jaar hebben vandalen het dak van het eigen verenigingslokaal vernield, wat ons dik € 20.000,- kost. Dit zijn bedragen die verenigingen niet meer zelf kunnen dragen, ook de onze niet.
Voorzitter Jan de Werd van De Patagoon opperde daarom een bonnenverkoop van enkele, selectieve tophokken. Jan heeft zelf al wat mooie bonnen geregeld en ik probeer er ook enkele te verzamelen van mensen waarmee ik goed contact heb.
Uit België heb ik onder andere van Jelle Roziers, toch wel de ster van België met een hok vol nationale Asduiven, een schenking toegezegd gekregen. Ik haalde daar destijds de moeder van mijn 1e nationaal Orléans tegen ruim 60.000 duiven.
Er is ook een schenking van Tournelle-Hua Feng, die hun zoveelste topjaar beleefden. Zij hadden dit jaar de 2e nationaal Asduif bij de jonge duiven in België en werden daar nationaal kampioen bij de oude en jaarse. Ook wonnen ze nationaal Bourges 3 met de jaarse. Zowel Davy als Jelle zijn goede en betrouwbare vrienden van mij en van beide heb ik goede duiven gehad.
Peter & Gwen van de Merwe – een superteam met soms ongekende kettinguitslagen – zijn ook bereid een bon te schenken en er komt er ook één van Henri van Doorn van Comb. van Wanrooij, die het hart altijd op de juiste plaats hebben. Zij deden het super dit jaar, tot een barslechte vlucht roet in het eten gooide. Ze herpakten zich knap door de laatste dagfond vlucht op grootse wijze te winnen. Zo hadden ze ook de twee 1e nationale Asduiven jong bij de PIPA Rankings.
Zelf kan ik natuurlijk niet achterblijven en schenk ik een bon voor een jong uit de kwekers. Zo probeer ik her en der nog enkele bonnen van goede hokken te verkrijgen die graag mee willen werken, want dat willen ze zeker niet allemaal.
Mij gaat het persoonlijk niet zozeer om de geschonken bonnen die ik weggeef en ik denk zeker niet alleen aan financieel gewin. Ik geef immers elk jaar duiven weg aan mensen waarbij ik een goed gevoel heb. Het is hier dan ook in eerste instantie een hobby, maar op al dat geloop aan huis zit ik niet meer te wachten. Ik heb genoeg aan mezelf of de enkele vrienden en bekenden die langskomen.
Mensen die mij kennen weten dat ik altijd druk ben met mijn dagelijkse bezigheden, zoals lopen of fietsen voor de rugklachten en anders ben ik wel in de tuin bezig of bij de duiven. Vanwege die vervelende rugklachten wil ik mezelf niet meer voorbij lopen. Ik heb helaas teveel jaren gekend waarin ik meermaals weken aan een stuk plat op bed lag.
Ik heb vroeger jarenlang alle weekenden, avonden en vakanties moeten doorwerken en dat heeft zijn lichamelijke tol geëist. Werkweken van 90 uur waren altijd vrij normaal. Vandaar dat ik de weekenden en avonden nu zoveel mogelijk aan mijn gezin wil besteden.
Zo kwam ik ook altijd graag bij wat liefhebbers om duiven te bekijken of ging ik naar een zaalverkoop of mooie prijsuitreiking. Dat lange staan of zitten is inmiddels helaas een ellende voor mijn rug.