16 sep Het zit er weer op
Dit lastige seizoen is ten einde. Hier hadden we nog een jonge duivenvlucht en een nalijn vlucht.
Op de nalijn greep ik net naast de 1e prijs in de afdeling met Nikki, zij werd dus 2e. Nikki komt uit een zoon van Bulls Eye x Nikki Verkerk en won hier haar vierde 1e prijs. Bas zijn 1e prijs in de afdeling van Fontenay komt trouwens ook uit een zoon van Bulls Eye x Nikki Verkerk.
Vervolgens kwamen de jonge duiven, geheel uit het oosten. Ik zag dus al snel dat er weer west in de wind zat. Normaal zijn we dan kansloos hier. Er spelen hokken in Brabant 2000 met nagenoeg dezelfde afstand, maar die liggen zover oostelijk dat je er met de auto niet binnen 40 minuten geraakt.
Tot mijn verbazing had ik er nog vier in de top 10 van de afdeling. Te beginnen met de 3e en ook dat is een halve Verkerk uit een zoon van Olympic Fire Eyes. Zowel zoon Bulls Eye x Nikki als zoon Olympic Fire Eyes werden door mijn Chinese vriend bij Bas aangekocht. Ik prijs me gelukkig dat ik daar een jaar van mocht kweken, alvorens ze verhuisden. Voor een normaal mens zijn die prijzen uit de absolute topduiven van Bas namelijk onbetaalbaar.
Dat Verkerk goede heeft, kan niemand na dit seizoen nog ontkennen. Het zijn normale duifjes, maar hun genen zijn super. Het was dan ook met zowel de jonge als de oude duiven een superjaar daar in Reeuwijk.
Zo’n topjaar begint vaak vanaf de eerste vlucht en daar haperde het juist bij mij. Lag het aan de one eye cold die ik 2x stevig kreeg? Misschien. Dat zoiets in de lucht hangt is zeker, want mijn zomerjongen die niet met andere duiven in contact komen en ver van de vliegduiven af verblijven, kregen het net zo hard te pakken.
Al bij al werd het voor mij een jaar om snel te vergeten, ondanks dat ik in de grootste vereniging van Brabant 2000 nog wel 18x de 1e prijs pakte en meerdere keren top 10 in de afdeling met 3x winst. Nu gaan de meeste de rui in en na de rui volgt de eindselectie.