31 aug Duivensport 2025
Het seizoen 2024 is zo weer voorbij. Voor vele was het een baggerseizoen met stevige verliezen als gevolg van het wisselvallige weer.
De jaren van de duivensport gaan tellen. Het was dan ook beter om de sectoren naar voren te halen en daar al in 2025 mee te beginnen. De afdelingen hebben duidelijk hun langste tijd gehad, al zullen enkele nog gezonde afdelingen hier anders over denken.
Zo neem ik mijn petje af voor Ruud Moes, die het in enkele weken klaarspeelde om van een reservevlucht een mooie attractievlucht te maken met grote deelname. De duivensport leeft dus heus wel onder de liefhebbers, maar het ontbreekt aan meer van zulke organisatoren die er wat van willen maken.
Wij hebben als laatste vlucht Melun staan, net als Zeeland. Hoe mooi was het geweest als men hier ook een sector- of attractievlucht van maakte. Nu telt hij nergens voor en is het gewoon een Brabant 2000 concours. Als men hier een attractievlucht van had gemaakt, konden de mensen die nu hun jongen op de nalijn spelen, ook meedoen.
Wij spelen op de nalijn Pont-Sainte-Maxence (285 km) en de week voor Melun 350 km. Die sprong was zeker te doen geweest voor de nalijn spelers, om zo hun jongen alsnog ervaring op te laten doen voor een attractie- of sectorvlucht met twee nachten mand.
Een lossing met grote deelname is voor de duiven ook beter, om zo hun oriëntatie nog wat aan te scherpen. Bovendien kan iedereen een vroege duif pakken bij een grote lossing, ze zitten immers veel meer verspreid.
Mijn jonge duiven kwamen de eerste vluchten ook niet naar behoren en ook ik had last van verliezen. Ik ben echter niet iemand die snel panikeert en hield gewoon vast aan mijn vertrouwde systeem.
Andere liefhebbers vluchtten meteen naar de nalijn en de meeste lopen ook daar achter de feiten aan. Duiven moeten wel de kans krijgen om in conditie te komen. Na enkele vluchten de handdoek in de ring gooien is zeker niet aan mij besteed.
Zo denk ik ook niet in aantallen. Elk jaar hou ik enkele testduiven door die als jong niet voldeden en haast elk jaar zakken die als jaarling ook door de mand. Uiteindelijk sta ik dan toch weer op dat handjevol goede duiven te wachten, die als jong ook mijn beste waren.
De twee halfzusjes bijvoorbeeld, 1e en 2e nationaal in de sector alsook 3e en 4e duifkampioen dagfond in de afdeling dit jaar, werden vorig jaar als jong 1e en 4e Gouden Crack FZN. Die mooie doffer uit Olympic Millennium won als jong top 10 NPO en dit jaar 2x top 6 nationaal in de sector.
Kortom, goede duiven blijven hier vaak goede duiven, dat liegt zelden.