08 apr Problems

Ik ontvang best wat mails van liefhebbers met problemen. Duiven die niet willen leggen, overlast van roofvogels, duiven met paratyfus, jongen met adeno, etc. Let wel, ik ben natuurlijk geen dierenarts. Van een afstand op andermans hok kijken wat er loos is, kan ik niet.

Het zijn overigens vaak dezelfde liefhebbers die jaarlijks dezelfde, terugkerende problemen ervaren. Sommige willen het gewoon niet leren, schijnbaar.

Hier gaat tot nu toe alles vanzelf. De kweek verliep super en de vliegduiven lijken klaar te zijn voor een nieuw seizoen. De tijd zal uitwijzen of dat ook zo is.

Ik werk al jaren met één vast systeem qua verzorging, voeding en bijproducten. Doordat ik hier niet van afwijk, kan ik weinig fouten maken. Het kan dan alleen nog aan de duiven zelf liggen. Ik hou van eenvoud, daarom is ook de verzorging gemakkelijk. Wat dat aangaat zou ik best 300+ duiven kunnen bijhouden.

Duiven pakken om in te manden of op te leren wordt echter steeds vervelender met mijn aanhoudende rugklachten. Dat is de enige reden waarom ik in de komende jaren zal minderen of zelfs stoppen. Vooralsnog lukt het nog wel en helpt een buur gelukkig mee met inkorven, indien nodig.

Ik ben benieuwd wat 2024 gaat brengen en of er nieuwe toppers zoals Olympic Dragon opstaan. De kwaliteit van de jongen lijkt op het eerste gezicht hoog, al zal daar heus nog het een en ander mee gebeuren.

De oude duiven zijn nu 2x op 30 km geweest en vertrekken dit weekend naar Bierges (95 km). De eerste vluchten moeten ze nog even wennen aan het weduwschap. Die korte vluchtjes met vaak de wind erachter is een kwestie van binnenlopen. Jaarlingen snappen het spel meestal niet meteen. Na enkele weken moeten ze dat natuurlijk wel doorhebben, ze werden als jong immers ook op de deur gespeeld.

De echte goede duiven laten zich vaak vanaf het begin al zien. Ik focus me niet echt op de vitesse, maar probeer er de eerste vluchten zeker bij te zijn.