Van je fouten moet je leren

Ik heb al vanaf 1978 duiven. Binnen mijn familie had niemand duiven, maar ik groeide op in het duivenbolwerk St. Willebrord met toen ruim 400 leden. Het ene hok leunde tegen het andere en als de duiven ‘s ochtends los gingen, was het een ware zonsverduistering.

Die oude garde was bloedfanatiek. Er werd elke week stevig ingezet op de duiven, soms een geheel weekloon. Ik werd als jongetje van 12 van niemand iets wijzer, laat staan dat ik van iemand een duifje kreeg. Iedereen dacht tenslotte dat ze goud in handen hadden.

Zodoende heb ik mij in al die jaren zelf alles moeten aanleren door veel te kijken, luisteren en experimenteren. Uiteraard moet je dan ook vaak op de blaren zitten. Veruit het meeste van wat ik heb getest bleek achteraf namelijk zinloos te zijn.

Zelf was ik dus ook bloedfanatiek. Na thuiskomst waste ik de duiven en zette ik ze in huis bij de verwarming. De kachels in de hokken stonden afgesteld op 15 graden en ik kookte regelmatig dovenetel thee met honing.

Er gingen kippeneieren onder de jongen en ik haalde de duiven wel 10x per dag van hun nest om ze vervolgens voor het hok los te laten. Doel: de drang naar hun nest vergroten, in de hoop dat ik daar op de vluchten de vruchten van kon plukken. Kortom, ik haalde de gekste capriolen uit.

We hadden destijds attractievluchten. Op beide vluchten gaf ik een zeer gemotiveerde duif mee, waarmee ik 2x de 1e prijs won. Fietsen, tv’s, halve varkens… Ik heb van alles gewonnen in die jaren. Er waren zelfs jaren waarin ik 5 tv’s won en ze dus maar ben gaan weggeven.

Van een najaars attractievlucht in een nabijgelegen dorp mocht iedereen op twee vluchten zeven duiven zetten, waarbij men naturaprijzen kon winnen. Van beide vluchten won ik de eerste zeven prijzen. Uiteindelijk mocht ik van elke vlucht maar één prijs uitzoeken, anders zou er niemand op de uitreiking zijn.

Dus ja, toen deed ik ook al wel mee. Bij mijn schoonvader staat en hangt nog steeds alles vol met gewonnen delfts blauwe vazen en borden in de toenmalige ZNB of FZN.

In die jaren was de kwaliteit van mijn duiven weliswaar wat minder, maar mijn inzet des te meer. Vandaag de dag doe ik al die onzin niet meer en weet ik wat zinvol is en wat niet. Hierdoor zijn de prestaties en kwaliteit stukken beter geworden.

Toeleven naar speciale vluchten doe ik nog steeds graag, maar helaas zijn die er niet meer.