24 jan De tijden veranderen

In 1978 begon ik als jeugdlid met duiven. In 1983 raakte ik geïnteresseerd in het vrouwelijk schoon en stopte ik. In 1989 werd de draad weer opgepakt.

Voor aanvang van mijn eerste wedvlucht in 1989 werd ik min of meer uitgelachen door de gevestigde orde. “Vergeet je duiven niet te poolen”, lachte men. Dit lachen verging hun snel, want ik won meteen de 1^e prijs tegen ruim 6.500 duiven.

In het daaropvolgende seizoen kon men een fiets en een half varken winnen. Ik nam ze beide mee naar huis. In het samenspel werd toen eigenlijk alles al wel gewonnen, dus verlegde ik mijn grenzen naar de toenmalige ZNB vluchten.

In 1992 won mijn mentor in een dorp naast mij de 2^e nationaal Orléans. Ik was hem voor geweest als mijn duif zich niet eerst nog ging wassen in een plasje water op de voersilo van het oude varkenshok.

Het jaar erop werd de slijptol gepakt en die silo omgezaagd, ondanks het tegenpruttelen van mijn schoonvader waar de duiven toen zaten. In 1993 won ik van een zware Châteauroux met de jonge duiven de 6^e en 7^e prijs in de toenmalige ZNB. De trend was gezet en meerdere top 10 noteringen volgden.

Ik was hiermee nog niet tevreden. Ik wilde winnen en daarom moest het beter. In 1997 won ik ZNB Bourges met een strakke oostenwind en 15 minuten los op de grote favoriet Ludo Claessens, die 30 km westelijk woonde. In 1998 deed ik dat kunststukje over door met een westenwind 1-3-7 ZNB Bourges te winnen. Daarnaast tal van kampioenschappen in de ZNB en bij de Gouden Cracks, maar winnen vond ik toen al belangrijker dan kampioenschappen.

In 1999 kwamen de eerste dopingcontroles. Mijn harde spel met voornamelijk de jonge duiven was hun niet ontgaan. De duiven werden in de verzamelloods onderweg naar Bourges gecontroleerd. Op die vlucht won ik de 5^e prijs in de ZNB.

Er zouden nog vele dopingcontroles volgen. Elke keer kwam de geruchtenmolen weer op gang. “Nu zal hij wel hangen, hoor.” Nadat het negatieve resultaat binnen was, werd er nog hardop gezegd dat ik vast een maskeringsmiddel zou hebben of iets wat niet te traceren was.

Mijn enige doping was en is nog steeds dat ik wil winnen en nooit tevreden ben. Eind 2006 was ik echter goed klaar met al dat geroddel en besloot ik alles weg te doen. In die jaren hield ik maar 60 duiven de winter door; 18 vliegkoppels en 12 kweekkoppels.

Een nieuw begin

Op aandringen van mijn echtgenote liet ik zes jongen van de lichting 2006 zitten, mocht ik me bedenken. Zij had al lang door dat ik niet zonder duiven kan. Die zes jonge duiven stonden dat jaar allemaal in de top 15 Asduiven van Brabant 2000.

In 2007 besloot ik een nieuw hok te bouwen op eigen erf. In 2008 volgde een herstart op het eigen adres in Hoeven. De concurrentie dacht dat ik nooit weer op het oude niveau kon komen. In 2008 en 2009 werd echter weer regelmatig top 10 NPO gespeeld, om vervolgens in 2010 nationaal Orléans tegen ruim 58.000 duiven winnend af te sluiten.

Elk jaar werden de resultaten beter, maar ik was nog steeds niet tevreden. Er werd daarom veel tijd, geld en aandacht geïnvesteerd in de zoektocht naar jongen uit topduiven. Een enkeling voegde wat toe en dat was prima, daar deed ik het immers voor.

Die zes duiven van 2006 waren mijn redding; twee kinderen uit Dragon Rocket, Rocketeer (1^e Asduif Brabant 2000), Superieur uit de oude Witbuik, Super Girl (2^e Asduif Brabant 2000) en Young Witbuik.

Toen al hanteerde ik het principe ‘goed x goed’ en dus werd Rocketeer aan Super Girl gekoppeld. Zij gaven Cannonball, die won als jong de 11^e NPO Sens en werd later een topkweker en vader van:

• Cannonball Boy (1^e nationaal Orléans 13.186 d. en de snelste van 58.000 d. in de sector);
• Rocket King (9^e nationaal Orléans 19.692 d. en 16^e NPO/nationaal Sens 17.292 d.);
• Golden Cannon (3^e NPO/nationaal Orléans 5.179 d.);
• Shinji Star (12^e NPO/nationaal Orléans 5.179 d. en 18^e NPO/nationaal Creil 12.915 d.);
• Rosie (13^e NPO/nationaal Orléans 5.179 d.).

Blue Rocket komt ook uit Rocketeer en won de 4^e nationaal Orléans en werd als jong 4^e Gouden Crack FZN. Later werd hij vader van enkele 1^e NPO-winnaars en een resem top 10 NPO-winnaars. De duivin van het Millennium koppel was ook een dochter van Blue Rocket.

Kweek

Nog steeds wordt er elk jaar wel wat aangeschaft. Dit jaar zijn er twaalf duiven bijgehaald waarvan er vier uit een nationale overwinnaar in België komen. Drie daarvan worden hier getest en de andere negen bij Jan in Friesland. Mocht er tussen die twaalf ééntje tussen zitten die wat toevoegt, dan ben ik al lang blij.

Wat ik nooit meer doe is nieuwe inbreng aan topduiven koppelen. Die gaan eerst tegen zomerjongen uit de eigen topduiven. Koppel je die tegen je beste duiven en wil het niet lukken, dan heb je van je toppers ook niets.

Mijn beste duiven gaan gewoon tegen elkaar en daar moet het mee gebeuren. Ze raken elkaar inmiddels allemaal wel ergens in de stamboom, maar ik lig niet wakker van een beetje inteelt. Je haalt daarmee ook de beste kwaliteiten van die duiven naar boven.

In welke tijd van het jaar je de beste kweekt, weet ik niet. Ik koppel zelf eind november en speen voor eigen gebruik tot medio april. De duiven van koppeling lichtmis waren vroeger de betere op de laatste NPO-vluchten, zoals Bourges, maar die werd pas eind september gehouden. Vervlogen tijden helaas, afgenomen door individuen zonder kennis van zaken.

Olympiade

Aankomend weekend is de Olympiade, oftewel 3 dagen feest voor de liefhebber. Wat ik me wel afvraag is waarom de kampioenen geen toegangsticket krijgen thuisgestuurd. De bonnenschenkers krijgen gratis toegangskaarten, maar moeten daarvoor wel in de rij gaan staan.

Daarbij beginnen sommige huldigingen al om 10.00u in de ochtend. De meeste liefhebbers – waaronder ikzelf – hebben geen hokverzorgers en zijn ‘s ochtends al snel 2 uur bezig om alles te verzorgen en schoon te zetten. Het is nu topdrukte met pas gespeende jongen, gekoppelde vliegers en kwekers op jongen.

Na de dagelijkse verzorging wil je jezelf nog wat opknappen en dan nog 2 uur in de auto voor een reis van 170 km. Vervolgens een parkeerplaats zien te vinden en in de rij gaan staan voor een toegangskaartje. Vandaar dat het me allemaal wat vroeg lijkt. En de dag erop hetzelfde scenario, natuurlijk.