Jaarlijkse controle

Ik heb de jaarlijkse dopingcontrole weer overleefd, tot ergernis van iedereen die mij hier wekelijks – uiteraard achter de rug om – van beschuldigt. Natuurlijk boeit me dat weinig. Ik heb nu eenmaal een eigen mening en daar kan niet iedereen mee omgaan. Gelukkig ben ik niet rancuneus, want dan zou ik heel wat mensen niet meer aan moeten kijken.

Met diverse bestuurders ben ik het ook niet altijd eens, maar dat wil niet zeggen dat ik op persoonlijk vlak niet met die mensen door één deur kan. Hun denken met hun zienswijze in het belang van de duivensport en ik met de mijne. Die twee komen nu eenmaal niet altijd overeen en dat mag, gelukkig.

Een man een man, een woord een woord; dat vind ik wel belangrijk. Vandaar dat ik bijvoorbeeld slecht kan omgaan met het feit dat er een vliegprogramma wordt gemaakt, dat vervolgens elke week wordt gewijzigd.