17 aug Sjef, het ga je goed
Gisteravond bereikte me het droeve bericht dat mijn trouwe letter Sjef aan zijn laatste vlucht is begonnen. Sinds ik 7 jaar terug ben gestopt met mijn bedrijf, haal ik weer meer plezier uit de duivensport.
Samen met Sjef wachtten we elke week de duiven op onder het genot van een kop koffie. Vaak uren voordat de duiven arriveerden hadden we het al over welke duif de eerste zou zijn en waar de eerste meldingen zouden vallen.
Sjef was een topmelker in zijn actieve loopbaan met de kleine korf. Door lichamelijke ongemakken moest hij stoppen en kwam hij hier naar de aankomsten kijken. Zelden liet hij verstek gaan. Hij keek elke winter uit naar de start van het seizoen en kwam altijd kijken naar de opgroeiende jongen.
Eind september zei hij steevast: “Jammer dat het weer gedaan is en ik weer een hele winter moet wachten”. Hij was altijd trots op de prestaties en kende mijn duiven haast beter dan ikzelf. Voor mij werkte het erg motiverend om me elke week weer in te zetten en een superresultaat neer te zetten.
Afgelopen zondag wenste hij me nog proficiat met de 1e prijs in de afdeling. Hij vroeg ook of er nog veel duiven achter waren. Dit was vanuit het hospice waar hij sinds enkele dagen verbleef. De week ervoor haalde ik hem nog op om duiven te wachten en hoopte hij dit seizoen nog van de laatste vluchten te kunnen genieten.
Op de bovenstaande foto zie je Sjef glunderen van het Taiwanese bezoek enkele jaren terug. Sjef, bedankt voor al die mooie jaren dat we samen hebben genoten van de aankomsten van de duiven. Het ga je goed en ik hoop dat je van boven nog altijd bij de aankomsten kunt zijn.