31 jul Het lijkt wel herfst
Ik mocht twee mooie bosjes bloemen in ontvangst nemen deze week. Eén van Brabant 2000 en één als gevolg van de 1e in de sector, waarvoor dank.
Bij de jonge duiven is het afwachten rond deze tijd van het jaar. Vaak is het wisselvallig op het scheiden van juli naar augustus. Ruim een maand eerder starten was waarschijnlijk een betere oplossing geweest.
Er zouden wat meer goede spelers moeten meedenken m.b.t. het nationale vliegprogramma. Zelf ben ik bijvoorbeeld geen fan van die waaivluchtjes op korte afstanden, die kosten vaak pluimen. Ditmaal was alles thuis, maar vorige week miste ik er tien en kwamen er drie gewond terug.
Deze week haalt de natuur het watertekort in, dus maar zien hoe vaak ze los kunnen. Ik probeer een ploegje oude duiven gereed te krijgen om de laatste fondvlucht mooi af te ronden. Met de jonge duiven spelen we 248 km. Dit had rond deze tijd minstens 100 km meer moeten zijn, maar het is niet anders.
Het zijn momenteel drukke dagen voor een duivenmelker. Hier gaat 7 dagen per week de wekker om 05.15u en ik sluit rond 20.00u af. Veel gebeurt op halve kracht in verband met mijn rug.
In het seizoen wijkt hier alles en iedereen voor de duiven. John van Dongen en ik hadden een superjaar bij de oude. Volgens enkele leden uit de omgeving omdat er flink naar de doping werd gegrepen. Dat blijft toch jammer. Deden zij maar hetzelfde voor hun duiven als ik voor de mijne doe, dan wisten ze wel beter.
Ik houd de duiven voor mijn eigen plezier en doe daar zoals gezegd alles voor. Gelukkig kan ik er ook goed mee leven als een ander er met de 1e prijs vandoor gaat. De winnaar is de winnaar en daarvoor neem ik mijn petje af.
Jan won de eerste drie prijzen in Frisia Oost. Hopelijk pakken zijn jonge duiven het dit jaar beter op dan de oude. De kop is er in ieder geval af.