Ere wie ere toekomt!

Ik heb vele felicitaties mogen ontvangen de laatste dagen, waarvoor dank iedereen. Hier staat het vizier altijd vooruit gericht, dus na de laatste vlucht schakel ik automatisch door naar de volgende.

Iemand die kennelijk nog in wondermiddeltjes gelooft, wilde weten of ik iets speciaals had gedaan. Nee, het enige wat ik de afgelopen 30 jaar heb gedaan is bikkelhard selecteren en enkel de beste duiven voor de kweek behouden.

Daarbij wijk ik nooit af van mijn manier van verzorgen, oftewel in het vliegseizoen op zaterdag en zondag Prestavit en op dinsdag en woensdag Octavit. Verder elke dag een soeplepel Origanum Red en een stenen pikpot Champions Mineralenmix op elke vier pikpotten voer.

Alle hokken en plafonds staan 12 maanden per jaar overdag open en bij de kwekers ook ‘s nachts. Alle duiven krijgen dezelfde voeding en producten, dus oud, jong, kwekers en voedsters. Ik maak enkele emmers met voer aan en daaruit worden alle duiven gevoerd. Simpeler kan niet.

De vliegduiven krijgen eens per 3 weken enkele dagen B.S. of BelgaMagix en iets tegen de luchtwegen van De Weerd. Vroeger rookte ik ze ook uit, maar dat heb ik dit jaar niet gedaan omdat de oude Koudijs rooktabletten er niet meer zijn. Ook behandel ik de vliegduiven meer dan me lief is tegen luis. Dit betekent dat andere liefhebbers dit nog wel eens vergeten.

De kwekers en vasthouders krijgen eenmaal per jaar een paratyfuskuur, entingen tegen paramyxo en paratyfus, een kwart Flagyl en een luisdruppel. Ze brengen vervolgens zes rondes groot. Wie het daar niet mee redt, hoort hier niet thuis.

Ik las nog een interessant stukje op de website van Kees Bosua over de Grootmeester van de nationale dagfond vlucht. Ere wie ere toekomt, zei men vroeger al. Natuurlijk is het mooi om ook minder bekende liefhebbers voor het voetlicht te brengen, maar om ze nu het gevoel te geven dat ze de beste zijn… Dat gaat misschien wat ver.

Ik leerde zelf altijd veel van wat de echte kampioenen te vertellen hadden in de destijds talloze duivenkrantjes. Daaruit heb ik veel ervaring opgepikt. Maar wat leer ik van iemand die vaak niet eens 1:100 weet te spelen? Natuurlijk is het mooi om te lezen hoe diegene de sport beoefent en met welke passie, maar in mijn ogen moet je een reportage verdienen en anders liever niet.

Zo leef ik zelf ook liever in het heden, waar andere vooral in het verleden blijven hangen. Zij blijven maar prestaties oprakelen uit een ver verleden, maar wat geweest is komt nu eenmaal nooit meer terug.

Heel wat overnachtspelers gebruiken naar alle tevredenheid onze mengelingen en producten. Na nationaal Barcelona en nationaal Agen vorig jaar, was het dit jaar Rieks Lonsain die met onze mengeling de 1e internationaal Marseille wist te winnen. P. van de Avoird won de 1e NPO Tarbes met onze mengelingen.