23 jul Een geknoei van jewelste

Enkele duiven van Rayon 3 en 4 vertrokken 20 minuten eerder, omdat er een deur was opengewaaid. In Rayon 2 waren er liefhebbers die met hun oude duiven 2150mpm maakten en 20 minuten voor mij zaten. Sommige maakten met hun jonge duiven 250mpm meer dan de rest van alle vier rayons van 140 km. Die duiven zaten duidelijk achter de opengewaaide deur.

Hopelijk stoppen ze snel met die groepslossingen, want ze gaan regelmatig fout. Zo werden de duiven amper 5 minuten na Afdeling 5 gelost. Doordat we alles maar inkorten, staan we nu met zijn allen op één losplaats en krijgen we dit soort taferelen. Alle jonge duiven van Rayon 1 en 2 zaten in Zuid-Holland en dat zal de rest van het jaar niet anders zijn.

Enfin, de vlucht wordt gecanceld. Het zou anders ook niet eerlijk zijn voor de nationale kampioenschappen. Nu we het toch over eerlijkheid hebben… De puntentelling van de nationale en provinciale kampioenschappen zijn gekoppeld aan de Grootmeesters.

Zelf won ik op enkele vluchten na elke week top 10 in de afdeling. Het valt niet mee om dat te overtreffen. Toch moet ik kampioenen voorlaten die het gehele seizoen niet één keer top 10 in de afdeling hebben gewonnen.

Er had een kampioenschap moeten zijn voor de beste hokken van Nederland. Nu zijn er alleen nog kampioenschappen voor de mindere hokken. Straks dan ook niet bij de topspelers van Nederland om bonnen zeuren, alsjeblieft. Doe dat maar bij de gemaakte kampioenen, denk ik dan.

Er is duidelijk nog veel ruimte voor verbetering in Nederland. Met de GPS-ringen hebben ze eindelijk door dat die duiven altijd verkeerd lijken te vliegen. Had ik dat niet al eerder vermeld?

Gelukkig was daar de nationale dagfond vlucht die alle oneerlijkheid deed vergeten. Er zijn altijd liefhebbers die je prestaties proberen te bagatelliseren. De monden van enkele die zeiden dat ik een bananencompetitie speel, zijn bij deze gesnoerd. Later meer over dit uitstekende nationale resultaat met een hoofdrol voor superduivin Blue Atlantic.