12 jul Wat moet ik er nog van denken

Het is alweer 45 jaar geleden dat ik ben begonnen met de duivensport. Veel liefhebbers hebben zelfs nog veel langer duiven.

Sommige dingen begrijp ik niet meer. We lossen op advies van het IWB steeds later, met als resultaat dat we nog meer duiven lijken te verliezen. We mochten op advies van de WOWD niet verder meer dan 450 km met de jonge duiven, waardoor anno 2023 onze duiven niet meer tegen een stootje kunnen.

Jonge duiven die vroeger 5x boven de 400 of zelfs 500 km vlogen, konden hun kwaliteiten laten zien en ze vervolgens doorgeven aan de volgende generatie. Nu weet niemand meer wat zijn of haar duiven aankunnen, waardoor er sneller uit mindere duiven wordt gekweekt. Nemen de verliezen bij de jonge duiven soms ook daarom toe?

Vroeger was de duivensport erg aantrekkelijk, het ging immers ergens om. Er werd flink gepoold, dus iedereen selecteerde zijn duiven streng. We hadden daardoor veel sterkere, vitalere en betere duiven dan nu.

Nu speelt men om de punten en de eer en worden er steeds meer duiven gehouden. Door de grote verliezen gaan we nóg meer kweken en wel uit duiven waar we eigenlijk niet uit zouden moeten kweken. Resultaat: een neerwaartse spiraal van nog meer ´afval´ en nog meer verliezen.

Willen we over enkele jaren nog duivensport kunnen beoefenen, dan moeten we voor een groot deel terug naar hoe het vroeger was. Het aantrekkelijker maken van de sport doe je onder andere door naturaprijzen te vervliegen, zodat we ook in de winter mensen op de feestavond hebben.

Er zal ook gefuseerd moeten worden, want diverse afdelingen verkeren in nood. Sommige financieel, de meeste door te weinig personeel. De ophaalroutes moeten kleiner worden, wat betekent dat je nog maar op enkele plaatsen kunt inkorven. Ja, dat is zuur, maar hoe ga je het anders financieel en organisatorisch blijven bolwerken?

Het vliegprogramma moet je aantrekkelijker maken door eerst 7x vitesse te organiseren, dan 7x midfond, 5x dagfond en tenslotte 10x jonge duivenvluchten. Daarnaast nog 10x middag-/ochtendlossing vluchten (ik denk niet dat de ZLU nog lang bestaat).

Benoem de sponsoren op de vrachtwagens en besteed hun geld aan naturaprijzen voor de leden in plaats van feesten zoals de Olympiade, die slechts voor een zeer kleine groep interessant zijn.

Ik zie en spreek veel liefhebbers en bij vele daalt hun animo hard. Ik ben hierop geen uitzondering. Dit komt niet eens door de verliezen, die horen immers bij het duivenbestaan, maar meer door de bizarre beslissingen die voor ons worden genomen.

Neem het voortdurend wijzigen van een vliegprogramma of het veel te laat lossen van jonge duiven. De lucht is op zijn zuiverst in de vroege ochtend en dan mag het best bewolkt zijn. Maar goed, wie ben ik en wat weet ik nou na 45 jaar postduiven. Mensen die er nog nooit één van dichtbij hebben gezien, mogen het voor u en mij bepalen.