Voorspoedig

De hokken lopen langzaamaan vol, zo’n 60 jonge duiven vliegen inmiddels goed rond en luisteren prima wanneer ik ze roep. Ze ruien hard in de kleine pluimpjes, dat zie ik graag. Zo nu en dan gaat er dus wat Sedochol in de drinkpot, dat kan beslist geen kwaad.

Van de tweede ploeg zijn er nu 30 gespeend, de andere 30 zijn tien dagen jonger en gaan er eind van de week af. Deze houd ik nog enkele weken in het hok, zodat ze alles goed kunnen verkennen vanuit de ruime ren van 5 meter breed met inloopmogelijkheid. Verder moeten ze leren luisteren op het fluitsignaal tijdens het voeren.

Er komt nog een ploeg bij die ik begin te ringen, zij zullen de derde week maart eraf zitten. Op dat moment is het klaar en komt er niets meer bij.

Alle duiven worden in de eerste tien dagen na het spenen gevaccineerd met Rota/PMV, maar niet wanneer het in de nacht rond het vriespunt is. Wanneer alles gespeend is, zal De Weerd alles enten tegen PMV en waarschijnlijk ook gelijk tegen pokken met het kwastje.

Het ziet eruit als een mooie ploeg jongen, bijna allemaal kras en blauw van kleur met een enkele witpen ertussen.

Veel bezoekers zijn nog steeds verbaasd dat bij zowel oud als jong altijd alles open staat, plafonds én de voorkant van het hok. Dat is ook in het speelseizoen zo. De jonge duiven grazen gewoon hele dagen voor het hok van de oude doffers en duivinnen. Zij weten niet anders en kijken daar niet van op.

Hier koos ik voor toen ik deze hokken in 2008 bouwde. Ik wil duiven die tegen een stootje kunnen en wil zelf geen last hebben van duivenstof. Hier waait het altijd in de hokken, maar waar de duiven zitten, komt geen wind.

Het oude duivenhok en het kweekhok werden afgelopen najaar afgebroken en nog meer naar eigen gemak terug opgebouwd. Alle inmiddels gerotte delen werden meteen vernieuwd.

De nok lag eerst in het midden, maar die heb ik verplaatst. Tevens heb ik de kapconstructie een halve meter laten zakken en alles ongedierte- en marterproef gemaakt. Het kweekhok werd 3,60 meter ingekort, want teveel ruimte is ook niet alles.

Ben ik niet bang dat mijn duiven slechter gaan komen op het vernieuwde hok? Nee, want ik zie snel aan de duiven of het goed is of niet en het is in mijn ogen goed. Daarbij heb ik sinds 1978 al twaalf hokken versleten. Op al die hokken werd goed gespeeld, zelfs in een oud schuurtje bij mijn schoonpa werden 1e prijzen behaald. Dus, of het hem daar nu allemaal in zit…

De duiven moeten zich thuis voelen op het hok, en niet zozeer de melker. Als duivenliefhebber moet je niet teveel bij de duiven zijn, toch zeker niet zonder goede ademhalingsbescherming.