18 feb Kweekproblemen
Ik ontvang momenteel veel mails van liefhebbers waarbij het kweekseizoen slecht verloopt. Veel onbevruchte eitjes, dode jongen in het ei of sterfgevallen kort na de geboorte.
Gisteren schreef ik dat je veel van zulke problemen kunt voorkomen door je duiven ruim voor aanvang van het kweekseizoen te laten controleren door een gespecialiseerde dierenarts.
Waar een ander vaak achterover leunt, pak ik na het vliegseizoen meteen door. Mijn duiven worden direct gekuurd en gevaccineerd tegen paratyfus. De hokken worden daarna gereinigd en ingespoten met Virkon S. Verder krijgen ze nog een kwart Flagyl en een nekdruppel tegen luis. Eind oktober wordt alles gevaccineerd met Colombovac en zijn mijn duiven klaar voor de kweek.
In de ruiperiode doe ik om de dag Sedochol of Naturaline met extra knoflook in het water. Over het voer gaat 365 dagen per jaar Origanum Red en Champions Mineralenmix. Daarnaast nog tweemaal per week Prestavit voor de hoognodige eiwitten, essentiële aminozuren, vitaminen en mineralen.
Ik doe dit al jaren en ken zelden of nooit problemen met de kweek of opkweek van de jongen. Ja, hier ligt ook wel eens een onbevrucht ei, maar dat zijn er hooguit tien per kweekseizoen. Ik schrijf het vaak, alles gebeurt hier volgens één vast systeem. Op die manier kan ik niets fout doen. Het is een simpel systeem waarin ik niet kan verdwalen.
Links en rechts hoor en lees ik veel, maar ik doe daar nooit wat mee. Iedereen heeft tegenwoordig over alles wel een mening. De meeste verkondigen die zonder hem te kunnen stoelen op prestaties op eigen hok. Zo schermt men ook vaak met verenigingsuitslagen, maar je kan beter kijken naar het grootste verband waaraan je kan deelnemen.
Ik probeer zelf zoveel mogelijk één rechte lijn te volgen. Hoe een ander zijn of haar duiven verzorgt, traint of keurt, geloof ik wel. Er zijn immers genoeg wegen die naar Rome leiden.
Het draait uiteraard om goede duiven die tegen de grootste concurrentie vroeg kunnen spelen. Zulke duiven, daarvan heeft ook de grootste en beste speler er maar erg weinig.
Ik bezocht graag hokken in België en Nederland. Men liet vaak hun beste duiven zien waar men terecht trots op is. Maar na enkele duiven had je vaak de beste wel gezien. Een handjevol, meer waren het er niet.