26 aug De laatste paar vluchten

Er zitten 67 duiven in de mand voor Fontenay, dat is zo’n 420 km voor mij. Het wordt een pittige strijd met de overwegend noordenwind.

De duiven zijn er klaar voor. Ze zijn flink opgevoerd, maar de uitval moet het goedmaken. Ik heb er 17 uitgeselecteerd waarin ik mijn vertrouwen kwijt was. Er zitten er nog 6 waarover ik na dit weekend een oordeel vel.

Het gaat mij alleen om de goede duiven en die wil ik tot op het bot testen. Dit jaar sneuvelde er een handvol die het als jong super deden, maar het gaat om die enkele taaie rakkers die van 100 tot 700 km alles overleven met meerdere malen kop.

De meeste jaarlingen bleven hier weg op de dagfond die elke week pittig was. Daar kwam de verdere midfond – die tussen de dagfond inviel – nog bij en dat kostte nu eenmaal pluimen. Maar helaas zijn de mannen van het vliegprogramma niet op andere ideeën te brengen.

Het zou namelijk beter zijn om de verdere midfond tegelijk met de dagfond in te manden op donderdag en de kortere vitesse/midfond op vrijdag tussen de dagfond in. Voor het opstellen van een goed vliegprogramma is ervaring nodig en die ontbreekt nog, schijnbaar.

Speel je alleen vitesse/midfond, dan verlies je minder snel duiven. Mijn doel is echter niet om zoveel mogelijk duiven over te houden en die in het najaar allemaal naar de poelier te brengen, maar daarin verschil ik nu eenmaal van een hoop anderen.

Ik heb altijd een hekel aan veel duiven gehad. Alles maar in blijven manden in de hoop één vroege duif te pakken is niets voor mij. Ik wil zoveel mogelijk duiven 1:4, 1:10 en meerdere 1:100. Daarbij wil ik elke duif meteen herkennen en weten waar ‘ie uit komt zonder het op te hoeven zoeken. Minder duiven kan je ook beter verzorgen en begeleiden zonder te hoeven besparen.

Fontenay, we gaan het beleven. Veel succes iedereen.