Plan van aanpak

We beginnen een week later aan het vliegseizoen. Niet wegens corona of de vogelgriep, maar omdat de belangen tegenwoordig schijnbaar alleen bij enkele meerdaagse vluchten liggen en niet bij de rest. Het gehele vliegprogramma lijkt daarop te worden afgestemd.

Nu heb ik altijd wel wat te melden, maar ik tel in ons vliegprogramma toch echt 17 trainingsvluchten tegenover 38 wedvluchten. Bijna de helft, dus. Waarvoor houden we duiven, denk ik dan. We betalen lidgeld om ze te laten trainen in plaats van concoursen.

Mijn planning voor 2022

Uiteindelijk wijzigden hierdoor mijn strijdplannen. Waar ik de vliegduiven voorheen tegen de laatste week van januari koppelde en nog 10 dagen liet nabroeden op hun tweede nest, pakte ik het dit jaar anders aan.

De vliegduiven zijn in de eerste week van januari gekoppeld, hun jongen zijn nu 14 dagen oud. De duivinnen zijn er afgezet voordat ze bij gingen leggen. Alle jongen staan op de grond in hun broedschotel en de woonbakken staan voor de helft dicht.

De doffers zorgen voor de jongen. Tussen de middag gaan de doffers los en mogen de duivinnen – die dan al een uur hebben getraind – binnenkomen op het dofferhok en een uur zorgdragen voor de jongen. Het lijkt wel of alles dubbel gevoerd wordt, want ze groeien als kool.

De duivinnen zijn inmiddels verduisterd. De doffers worden verduisterd zodra de jongen hun eigen hok in gaan. Ik laat ze in de tweede week van april drie dagen samen en leer dan eerst de doffers op, daarna de duivinnen. Met de partner thuis, dus.

Eind maart voert de dierenarts een algemene controle uit. Vindt hij niets, dan krijgen de duiven niets. Hun medische voorgeschiedenis: eind september een tiendaagse paratyfuskuur gevolgd door een enting en in de derde week van oktober een paramyxo-enting, een kwart Flagyl tegen tricho en in de nek een luisdruppel van Schroeder.

In het water zat het gehele najaar Naturaline of Sedochol (tot de koppeldatum). Dit wisselde elke dag. Na het koppelen weer alleen Naturaline om de dag. Op het voer gaat elke dag Origanum Red en aan iedere kilogram voer wordt zo’n 200 gram Champions Mineralenmix toegevoegd. Tweemaal per week gaat daar nog Prestavit overheen.

Hier moeten alle duiven (vliegers, kwekers en jongen) het mee doen. Dat gaat prima, want ze zien er super uit. De kweek verliep goed, dus ik verwacht geen problemen bij de controle eind maart. Er worden geen duiven bijgehaald en ik koop ook geen bonnen. Alles wat hier zit heb ik zelf grootgebracht.

De jongen worden eenmalig tegen paramyxo/rota geënt, gevolgd door een pokkenenting met het kwastje en een paratyfusenting. De bijproducten en open hok zorgen voor een goede basisweerstand. Duiven die hiermee niet gezond blijven worden verwijderd, oude duiven ook.

Duiven die niet in contact komen met duiven van andere hokken kunnen elkaar niet snel besmetten. Ziektes die in het kweekseizoen de kop op steken zijn vaak al maandenlang sluimerende en werden in het najaar niet aangepakt door de liefhebber. Denk aan paratyfus, wormen, coccidiose en tricho. Ziektes die duiven vaak in de mand opdoen.

Vandaar dat ik nooit deelneem aan een trainingsvlucht zonder uitslag. Daarmee kan je alleen onnodig onheil op de hals halen. Ik geloof ook niet zo in trainingsvluchten voor oude duiven. Als die goed aan huis trainen, kan je die prima meteen op 145 km zetten.

Ik ken hokken die hun jongen überhaupt niet opleren en ze gelijk voor de leeuwen gooien op de eerste vlucht. Vaak hebben zij dan wel wat meer verliezen, maar dat staat in schril contrast met de verliezen van liefhebbers die ze dan al 20x hebben weggebracht.

Ik heb er zelf geen ervaring mee, want ik leer mijn jonge duiven altijd gedegen op. Ik moet wel bekennen dat ik mijn overnachtjongen wel gelijk op 145 km had gezet zonder ze op te leren. Geen verliezen.

Tot zover mijn planning voor hopelijk een goed seizoen 2022.