30 dec Zomaar wat feiten op eigen hok
De verzorging hier is eenvoudig, zowel in de winter als in de zomer. Het meeste gebeurt maar één keer per dag, zoals het schrappen van de bakjes. Op de bodem ligt een laag Vloerdekkorrel, daar heb ik dus geen werk aan.
Bij Jan in Friesland worden de bakken slechts één keer per week geschrapt en ook daar komen de jonge duiven super. Dat komt dus niet zo nauw. Alle dagen de hokken schoonmaken en stofzuigen heeft geen meerwaarde. Elk jaar alle bakken uitschrobben ook niet. Je zet de duiven er enkele dagen in en het is dezelfde puinhoop als daarvoor.
Alle duiven trainen hier eenmaal daags, jong en oud. In oude duiven opleren steek ik geen tijd, hooguit één keer en daarna gaan ze op de eerste prijsvlucht met vaak de 1e prijs als gevolg. De jonge duiven zien de grote mand ook pas voor het eerst bij de eerste prijsvlucht. Dat gaat al meer dan 20 jaar zo met ook daar geregeld een 1e prijs als gevolg.
Ik leer de jonge duiven wel goed op met 35 km als eindstation, daarna gaan ze op de eerste prijsvlucht van 143 km. Het opleren gebeurt in alle weersomstandigheden en windrichtingen. Hier houd ik geen rekening mee, want in het vliegseizoen moeten ze ook overal doorheen.
Dit jaar ging een in mei gespeende groep jongen ook gewoon mee, die waren slechts eenmaal op 10 km en eenmaal op 30 km opgeleerd. Mijn 5e duif van die vlucht was zo’n jong van begin mei. Van die vlucht bleven ca. 10 duiven weg waaronder maar één van de 25 in mei gespeende jonge duiven.
Al mijn hokken staan jaarrond open. Hier geen gedoe met kachels of schuiven open en dicht doen bij een licht briesje. Iedereen die hier in het vliegseizoen komt verbaast zich erover dat de jonge duiven gewoon voor de openstaande schuifdeuren van de oude vliegduiven lopen te grazen.
De begeleiding van mijn duiven is zo simpel mogelijk gemaakt met de eigen producten en is twaalf maanden per jaar hetzelfde. Ze krijgen bijvoorbeeld dagelijks Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer (dat ook elke dag hetzelfde is).
Ik hou niet van kuren en zoek het meer in natuurlijke weerstand. In het afgelopen seizoen liep ik wel een keer met het hoofd tegen de muur. De duiven kregen meermaals drie nachten mand en liepen daardoor een terugval op. Bij meerdere nachten mand moet er eigenlijk drie dagen een breed werkend ontsmettend product in het water.
Zelf zou ik dan het liefst een product gebruiken tegen tricho, coccidiose en luchtwegproblemen. Dit zijn stuk voor stuk besmettingen die ze oplopen in een vrachtwagen waarin ze drie nachten moeten verblijven.
Het valt mij ook op dat de oude duiven hier enorm presteren op de snelheidsvluchten, ondanks dat ze verduisterd zitten. Na het stoppen van de verduistering is er altijd wel een terugval, terwijl ik van anderen hoor en lees dat het bij hun juist andersom is.
Roddelen en elkaar zwartmaken is helaas onderdeel van de duivensport van nu. Facebook is daar een ideale uitlaatklep voor. Het zou de sport deugd doen om meer respect te tonen naar elkaar en ieders inzet en prestaties. Ik begrijp het nut ervan toch al niet, want van het neersabelen van een ander ga je zelf niet beter spelen.
Dat het ook volgend jaar niet elke vlucht rozengeur en maneschijn zal zijn, is één ding wat zeker is. Dit betekent niet dat je niet alsnog kunt genieten van de aankomsten van je duiven. Ik wens iedereen een goed, sportief en gezond 2022.