05 jun Niergnies
We gaan naar Frankrijk op 183 km, een goede anderhalf à twee uur vliegen voor onze atleten. Ik geef er 52 mee. Eén duivin is achtergebleven vorige week, maar al met al zijn het er nog teveel. Binnen nu en enkele weken valt voor enkelen het doek. Ik wil er 40 overhouden waar ik mijn aandacht aan besteed.
Mijn 1e getekende is Blue Caprine. Deze duif is van 2017 maar won al 32x per tiental. De 2e getekende is Super Gold, ook van 2017, en won eerder 25x per tiental. Beide duiven hebben ook teletekst en meerdere keren per honderdtal gevlogen.
Mijn aandacht gaat naar duiven die meerdere keren per honderdtal spelen. Bij oude duiven het liefst meer dan drie keer en bij jonge meer dan twee keer. Dit zijn duiven die het verschil kunnen maken en 1e prijzen kunnen vliegen.
De overnachtduiven die ik speel onder Timmermans-Theunis (een gezamenlijk project van mij en Jan) deden het perfect afgelopen weekend. Van de zeventien meegegeven duiven drie per tiental en twaalf per viertal.
Let wel, de meeste staan nog op één of twee oude pennen en zijn gekweekt uit laatjes en vorig jaar eind mei / begin juni gespeend. Die heb ik niet opgeleerd maar direct op 145 km gezet op de nalijn. De inkorvers in de vereniging dachten destijds dat ik ze allemaal kwijt zou raken.
Ze hebben er wel een week over gedaan om thuis te komen maar toch, ze zijn daarna nog op 245 en 300 km gezet en verder de gehele winter los geweest. Ook voor deze duiven geldt: ze kunnen het of ze kunnen het niet. Wat er niet in zit zal er niet uit komen, al houd je ze zes jaar aan.
Super Daisy bijvoorbeeld won op twee oude pennen (eind mei gespeend) als jaarling onder andere de 1e NPO Argenton tegen 5.187 duiven aan 1100 mpm en de 6e NPO Pont-Sainte-Maxence tegen 11.447 duiven. In totaal won ze 7x 1:100 in haar korte carrière voordat ze als jaarling naar het kweekhok verhuisde. Haar nestzus is direct naar de kweek gegaan en heeft nooit gevlogen.